Meander op de Gete kan ontmoetingsplaats voor inwoners van Tienen worden
Niet alleen op de Demer worden de historische meanders weer open gelegd, ook op het netwerk van de Grote Gete gebeurt dat. Meanders verhogen de capaciteit van de rivieren en ze vertragen de snelheid van het water. De kwaliteit van dat water wordt beter en de vernatting van de bodem verhoogt. Niks dan voordelen dus.
Eerder werd de meander op de Gete in Wange al heraangelegd en nu is er ook eentje klaar, stroomopwaarts vlakbij het centrum van Tienen.
Burgemeester Katrien Partyka is duidelijk in haar nopjes met de meander. Ze was een van eersten om pootje te gaan baden. De waterkwaliteit van de rivier is nog niet optimaal maar je mag al wel in het water.
Burgemeester Partyka noemt op Facebook nog een paar bijkomende voordelen van deze ingreep. De meander ligt in feite bijna in de stad en dus kan dit ook een plaats van ontmoeting, sociaal contact en recreatie worden.
Aan de reacties op dit bericht te zien gebeurt dat ook al volop.
Over de nevengeul werden 2 houten wandel- en fietsbruggetjes aangelegd en ook een avontuurlijke oversteekplaats uit stapstenen. Zo kan iedereen genieten van dit stukje riviernatuur.
Er is niet alleen geïnvesteerd in de heraanleg van de meander maar ook in een vistrap. Het is een reeks van 11 lage drempeltjes waar vissen over kunnen zwemmen. Samen met een bestaande vistrap zal de nieuwe trap de vissen helpen om rond de stuw heen te zwemmen die iets verderop ligt. Hierdoor kunnen zij hun trek stroomopwaarts verderzetten om zich in hoger gelegen waterlopen voort te planten. Ook voor andere resterende vismigratieknelpunten op de Grote Gete zijn oplossingen in voorbereiding.
Waterlopen volgen van nature een kronkelend patroon en dat zorgt voor veel variatie in diepte, stroomsnelheid en bodemsedimenten. Veel planten- en diersoorten hebben dat nodig om er hun leefgebied in te handhaven. In Tienen werd de Grote Gete in de naoorlogse industriële periode rechtgetrokken en in een nauw keurslijf gedwongen. Binnen het stadscentrum zijn de oevers volledig gebetonneerd. Automatische stuwen regelen het waterpeil. Zo’n kunstmatige situatie is weinig aantrekkelijk voor veel typische riviersoorten.
Het water van de Grote Gete heeft nu terug ruimte op die plaats en kan vrij stromen en meanderen. De meander vormt een kronkelende nevengeul met stroomversnellingen en natuurlijke oevers. Hierdoor krijgt watergebonden natuur meer kansen. Riviervissen zoals de riviergrondel en de kopvoorn kunnen paaien in het snelstromende water. De ijsvogel kan de overhangende kruinen gebruiken om zijn prooi te benaderen en in de stroomversnellingen plukt de grote gele kwikstaart insecten van de stenen.
