Tag Archives: Rillaar

Foto-artikel | Nieuwjaarke zoete had ook nu weer vier voeten

Posted on by Plaats een reactie

Nieuwjaarke zoete, het varken had ook nu weer vier voeten! In het Hageland trekken de kinderen op 31 december nog massaal de straat op om nieuwjaar te zingen. We konden niet overal zijn maar we zagen wel een paar opmerkelijke veranderingen.

Een van onze eerste stopplaatsen was de tent van KWB Keiberg. Om 9.30 stonden ze daar trouw op post maar er was nog maar nauwelijks iemand gepasseerd. Dat zou later zeker veranderen maar het was een opmerking die we overal kregen. De kinderen begonnen later aan hun rondtrek.

In Testelt zit het nieuwjaarszingen duidelijk in de lift. Vooral in de omgeving van de Kattestraat zwermen tientallen groepen creatief met zakken beladen ukjes rond. Op de parking van Tricot Paul bewijzen de chiromeisjes wie de broek draagt in de vereniging. De jongens waren in een nabijgelegen kroeg gevlucht voor de kou maar de meisjes wilden van geen wijken weten!

Op de uithoeken van de deelgemeente staan de vaste klanten van ieder jaar. Op de kruising van Dorp en de Pastoriestraat is al jarenlang een soort pop-upbar met een ruim assortiment korte natjes en warme chocolade. De buren slepen flessen bij en drinken zelf ook een neut mee.

Op de Testeltsesteenweg passeren we elk jaar bij een Belgisch-Brits koppel met waanzinnig kitscherige UK-kersttruien. The lady of the house is voor een kuchje naar de dokter maar de echtgenoot en een paar kameraden staan viriel op post bij de vuurkorf. Het onderwerp van de voorbije jaren was telkens de Brexit en de chaos die dat nu al mee brengt. Het was nu niet anders. Of hier al ooit aan zangertje gepasseerd is, is onduidelijk, maar ze staan er ieder jaar opnieuw en dat verdient respect en een foto.

Kersthut aan putterslamp wordt ankerpunt

In Averbode krijgt de traditie een forse beuk. Op de parking voor de bibliotheek was er dit jaar geen standje meer van de scouts. Dat had een negatief effect want ook in de directe omgeving ontbrak de jenever en de warme chocolade. De leegte werd meer dan gecompenseerd door de kersthut aan de putterslamp. Het zanggebeuren ankerst zich hier duidelijk vast. De hut wordt ieder jaar een beetje mooier, het aanbod wordt diverser en kwalitatiever en het concept is gewoon knap bedacht. Zingen levert snoep en warme wafels op en de ouders kunnen wat wisselgeld of iets meer achterlaten in een collectedoos. De opbrengst gaat naar een goed doel.

Kiosk in Zichem verlaten

In Zichem zijn klassiek veel zangertjes in de straten maar de vaste post op de kiosk wordt al een paar jaar niet meer bemand. Kwatongen fluisteren dat, na de toren en de kerk, nu ook de kiosk met instorting bedreigd is maar dat weigeren we te geloven. Tot nader order is dat koepelgebouwtje binnen enkele maanden nog steeds het podium voor de revue van de boerekeutels en de bierbuiken.

Frituur De Mups pakt het creatief aan

In Schoonderbuken zagen we een knap voorbeeld van hoe je als handelaar creatief kan inspelen op een oeroude traditie. Zaakvoerster Sarah Poelmans van frituur De Mups draaide de gaskraan open en stookte haar frituurketel warm. Iedere zanger kreeg een bakje met wat snacks en een sausje mee. Wij zagen nogal wat kindjes glunderen en ook de ouders die meeliepen grabbelden een warme hap mee. Sarah heeft dat slim bekeken. Ze buigt een traditioneel concept om naar haar eigen product en iedereen is happy.

Gwendolyn en Monique bakken ze bruin

In Rillaar zingen ze pas na de middag. Wie in de voormiddag al op pad was in een andere gemeente kan dus nog een tweede shift draaien en dat was er aan te zien. Rillaar leek wel ingenomen door vrolijk zingende jeugd.

Hier zagen we een opvallend fenomeen. Twee politieke partijen pakken uit met een eetstandje voor de zingende kinderen. CD&V met provinciaal gedeputeerde Monique Swinnen bakten de wafeltjes bruin en Open VLD met burgemeester en nationaal partijvoorzitter Gwendolyn Rutten zorgden voor warme pannenkoeken. Keurig opgediend met blauwe latexhandschoenen. Dat verliep allemaal op een politiek correcte manier en veel mensen vonden het een sympathiek initiatief. Burgemeester Rutten gaat wel aan haar socialistische coalitiepartner moeten uitleggen waarom ze een roodgeklede symboolfiguur in een blauw pak gestoken heeft. Maar hadden de kinderen verder weinig moeite mee. Als de pannenkoeken maar smaken.

Overigens zijn het ook in Rillaar de chiromeisjes die de broek dragen. Dat mag u zowel letterlijk als figuurlijk nemen.

Jasper Erkens Acoustic Sessions in Rillaar en Diest

Posted on by Plaats een reactie

De zomer van 2008, ergens op een zonnig terras in Diest. Ik zit tegenover een zestienjarige gast met een uiterlijk waar alle pubermeisjes voor in kattenzwijm gaan. “Herman Schuermans heeft me gebeld”, zegt de jongeman. “Of ik op Werchter kan spelen”. Ik verslikte me enigszins in mijn frisse cocktail.

Jasper Erkens had nog maar net de publieksprijs van Humo’s Rock Rally gewonnen en hij scoorde tussendoor ook twee lekker schuivende hits met Crazy, een cover van Gnarls Barkley, en Waiting like a dog. Zijn debuutalbum The Brighter Story wordt het meest gedownloade album op iTunes. In 2009 krijgt hij de TMF-awards voor Best male artist nationaal, Best new artist nationaal en Best video. In 2010 krijgt hij de MIA voor Beste doorbraak.  

Voetjes op de grond

Het telefoontje van Schuermans blijkt de jongeman tegenover mij niet echt te doen zweven. Hij neemt ruim de tijd om alle vragen te beantwoorden en vraagt beleefd of hij ook eens wat foto’s mag maken met mijn fototoestel. Dat mag. We blijven een uurje of twee filosoferen over muziek en technologie. “Bel gerust als je me nodig hebt”, zegt hij bij het buitengaan.

Jasper blijft verrassend verstandige dingen doen. Hij pakt met brio de wei van Werchter in. Voor veel andere artiesten zou dat een invitatie zijn om snel poen te pakken met nieuwe producties. Hij kiest er echter voor om ervaring en knowhow te tanken. Jasper speelt het voorprogramma van Adele en die apprecieert zijn talent maar ook zijn volwassen visie. Zij zorgt ervoor dat hij als eerste niet-Engelsman naar de zwaar gereputeerde BRIT school kan, zeg maar de universiteit voor topmuzikanten. Twee jaar later zal hij met onderscheiding afstuderen. Zijn naam staat er naast die van Katie Melua en Amy Winehouse.

Vier jaar Londen

Londen is een stad waar het niet makkelijk is om overeind te blijven. Al zeker niet in het popcircuit. Zijne nuchterheid Jasper Erkens lijkt het allemaal niet te deren. Hij speelt ’s avonds in muziekkroegen en bars en probeert de dingetjes uit die hij meekreeg op school. “Soms kwam de laatste klant zich verontschuldigen dat hij opstapte”, zegt hij daarover. “Dat was niet erg. Als ik maar kon spelen en inspiratie op doen.” De jonge artiest zal uiteindelijk vier jaar in Londen blijven. Hij ontwikkelt zich in die periode tot een van de beste singersongwriters van de Benelux en omstreken. Maar nog belangrijker is het netwerk dat hij opbouwt.

Samenwerking met topproducers

In Londen gaat Jasper zich meer toeleggen op een rol als producer. Hij werkt onder meer samen met Justin Parker, de man achte Video Games van Lana Del Rey. Jasper Erkens verhuist naar Amsterdam en hij tekent een contract bij Universal Music. Dat productiehuis is een autosnelweg naar de sterren voor artiesten die plooien voor de eisen van de commerciële industrie. Dat past niet helemaal bij het profiel van Jasper. Hij wil geen toegevingen doen op de creativiteit en de kwaliteit van zijn werk.

Zijn tweede album Drawing a line wordt geproduceerd door Jim Eliot. Die werkt ook samen met Kylie Minogue en Ellie Goulding.

In 2014 staat Jasper Erkens als Altrego opnieuw op de podia van Werchter en Pukkelpop. De EP Altrego wordt gemixt en geproduceeerd door Valgeir Sigurdsson, de man achter Björk en Sigur Ros.

Jasper Erkens pakt Aarschot in

Gisteren speelde de singersongwriter in de tent van het Winterfeest in Aarschot. We praten wat warm in jeugdcentrum De Klinker. Hij wisselt ideetjes uit met de jongens van Mooneye. De professional in Jasper Erkens heeft op voorhand naar hun muziek geluisterd. Hij herkende wat innoverende stijlfiguren in hun songs en legt dat met dirigerende gebaren uit. De youngsters kleven aan zijn lippen. We gaan te voet naar de tent via een stevig klimmende trap. Goed voor je longen, zeg ik. De lucht is te koud, zegt hij. De no-nonsens-rasartiest heeft maar een paar minuten nodig om alles gestemd te krijgen. Geen aankondiging nodig, hij pakt vanaf de eerste noot zijn publiek in. De oude hits kleeft hij in een mix aan mekaar. Aarschot staat open voor deze klasbak, ze zingen zelfs mee met een van de nagelnieuwe nummers.

Zaterdag in Rillaar, zondag in Diest

Jasper Erkens blijft nog even rondhangen in de regio. Op zaterdag 28 december speelt hij om 20.00 uur in Het Gemeentehuis in Rillaar. Jasper kiest voor een volledig akoestische set maar het is niet ondenkbaar dat er toch wat meer technologie op de planken opduikt. Dat beoordeelt hij ter plaatse. “Ik wil dat de mensen optimaal kunnen genieten van het optreden”, zegt hij daarover.

Op zondag 29 december speelt Jasper in zijn geboortestad Diest! Dat is een zeldzame kans. Een paar maanden geleden passeerde hij al eens voor een korte gig bij de herdenking van Annick Van Uytsel maar verder speelde de artiest nauwelijks in de eigen regio. Marc Smets van Nicky’s Catwalk biedt nu echter het volledige akoestische solo optreden van Jasper Erkens aan. Hij bouwt speciaal voor de gelegenheid de zaak om. In de veranda van Nicky’s komt een golden circle waar je best voor reserveert. De belangstelling is echter groot. Zaakvoerder Marc Smets schuift daarom de grote vensters van zijn bistro open zodat je overal in de zaak kan meegenieten van dit unieke optreden. Jasper Erkens start om 17.30 uur. De inkom is gratis.

Straf muziekweekend in het Hageland

Posted on by Plaats een reactie

Het was me nogal wat met muzikale hoogstandjes uit het Hageland dit weekend. Zondagmiddag speelde The Yellow Brothers Nicky’s Catwalk plat. Daisy & The Diamonds met frontzangeres Lara Hoeyberghs zetten Het Gemeentehuis in Rillaar overhoop en ondertussen verbaasde Portland op het podium van De Warmste Week met een imponerende versie van Hallelujah.

Lekkere mix van pop, jazz en blues in Nicky’s Catwalk

Concerten in Nicky’s Catwalk zijn akoestisch en intiem en ze drijven vaak op covers van klassieke popsongs. Sam Vandeweyer, Jochim Noels en Christophe Theysmans pakten enkel hun monitoren uit en beperkten zich tot de essentiele instrumenten. Jochim op de bas, Christophe op de cajon en het wasbord en Sam op gitaar. Die eenvoud maakte het optreden tot een van de beste die we van The Yellow Brothers al gehoord hebben. De band speelde een lekkere mix van jazzy-, blues- en popdeuntjes met een uiterst gesmaakte versie van Tennessee Whiskey van Chris Stapleton als onverwacht extraatje. The Yellow Brothers vonden perfect het evenwicht tussen herkenbare klassiekers, minder evidente pareltjes en een paar eigen nummers.

Je kan verder lezen na het filmpje. Onderaan zie je een reeks foto’s van het optreden.

Portland en The Yellow Brothers coveren Portland bijna tegelijkertijd

Het bisnummer van The Yellow Brothers werd Hallelujah van Leonard Cohen, ooit op een unieke manier gecovered door Jeff Buckley. Vreemd toeval dat ongeveer op datzelfde moment datzelfde nummer op een briljante wijze gebracht werd door Portland tijdens de live-uitzending van De Warmste Week in Kortrijk. Portland plooit het nummer op een merkwaardige manier om naar hun eigen zweverige stijl. Cohen-Buckley-Portland, een mooi rijtje om in te staan.

Lara Hoeyberghs van Daisy&The Diamonds blaast Rillaar om

In Rillaar sloot Ronny De Rijck van Het Gemeentehuis ondertussen Heiken kermis af met een optreden van Daisy&The Diamonds. De frontvrouw van die groep is Lara Hoeyberghs, een dame met een gigantisch stempotentieel en een presence waarmee ze Aimy Winehouse zaliger rustig uit de stiletto’s zou blazen. “Hier staat ook een Daisy te blozen voor de mooie aankondiging. Haar diamantjes staan te popelen om er een knalfeestje van te maken!! Wees welkom!”, postte gitarist en echtgenoot Sander Volders tijdens de namiddag op onze Facebookpagina. Dat popelen hebben we gevoeld. Lara pakte verwoestend uit in Rillaar. De brave goegemeente aan de toog verslikte zich in hun pint toen ze de gig opende met She’s not here van The Zombies. Dat zou het eerstvolgende uur niet anders worden. She’s not there, bleek een loze bewering. Ze stond er wel degelijk en hoe! Amy Winehouse kwam overigens ook aan bod in de set die als een daverende hitcovermachine voorbijraasde. Valery is een nummer dat uitnodigt om wat hakkelend door de microfoon te breken. Maar niet als Lara uit Schaffen het zingt. Dan knalt het door de boxen als een pas gereviseerde F16.

Man and a Lady

Ondertussen blijft het positieve muzieknieuws aanhouden. Vanmorgen spraken we met Melissa Grouwels van Men And A Lady. Zij worden beschouwd als een van de topcoverbands in de Benelux. Momenteel doen ze het wat kalmer aan met optredens omdat de band werkt aan de voorbereiding van een nieuwe tournee “Shout”. De reputatie van Men And A Lady is echter zo stevig ingebed dat ze knappe aanbiedingen blijven krijgen. Op 12 januari speelt de coverband de nieuwjaarsreceptie van de stad Gent. Een bangelijk feestje, wordt ons in het oor gefluisterd.

Fotoreeks van The Yellow Brothers in Nicky’s Catwalk
Fotoreeks van Daisy & The Diamonds in Het Gemeentehuis

Jeugdrechter beveelt plaatsing voor overvallers brasserie De Kiezel

Posted on by Plaats een reactie

De politie van Aarschot heeft vanavond meer details bekend gemaakt over de maatregelen die het parket neemt tegen de twee jonge daders van de overval op Peter Geens, de uitbater van taverne-restaurant De Kiezel in Rillaar.

De daders zijn 14 en 17 en allebei afkomstig uit Aarschot. Ze werden vannacht betrapt door Peter Geens toen ze bezig waren met een inbraak in de zaak. De twee sloegen de uitbater neer met een metalen staaf en die hield daar een open schedelbreuk aan over. De politie van Aarschot kwam snel en massaal ter plaatse. Ze konden een eerste dader in de omgeving opsporen en de tweede werd later door een speurhond getraceerd. De daders hebben de feiten toegegeven en ze bevestigen ook dat ze uitbater geslagen hebben. De twee zijn deze namiddag voorgeleid bij de jeugdrechter en die werkt aan een plaatsingsmaatregel.

De inbraak gebeurde dinsdag iets na middernacht. De daders sloegen een glazen deur in aan de achterkant van het restaurant. De uitbater en zijn partner wonen op korte afstand. Zij werden gewaarschuwd door het alarm in de zaak. Peter Geens ging onmiddellijk kijken en werd door de inbrekers neergeslagen. Zijn partner arriveerde iets later en vond Peter bloedend maar bij bewustzijn. De daders waren ondertussen gevlucht. Peter Geens werd met spoeg geopereerd in het UZ Gasthuisberg. De politie van Aarschot voert het onderzoek in deze zaak.

Dierenwijdingen in Zichem, Rillaar,Diest, Kapellen en Testelt

Posted on by Plaats een reactie

Volgende zondag 3 november is de feestdag van de heilige Hubertus. Dat is een druk beklante patroonheilige. Hubertus is de patroon van onder meer de boswachters, houtbewerkers, hondenliefhebbers, metaalarbeiders, schutters en optiekers. Dat laatste begrijpen we overigens niet al te goed want optiekers dateren uit een tijd dat patroonheiligen niet meer per se werden aangeworven.

Alleszins is de feestdag van deze bezige heilige op een aantal plaatsen in de regio aanleiding voor brood- en hondenwijdingen.

Jachthoornblazers in Zichem

In Zichem kan broeder Luc ongetwijfeld ook dit jaar weer rekenen op een volle Sint-Eustachiuskerk. Daar is ook alle reden voor. Hondenclub De Gouden Jachthoorn krijgt, zoal ook de vorige jaren al het geval was, bezoek van de jachthoornblazers “Nette Füchsen uit het Duitse Viersen. Die dames en heren kennen hun stiel. Het is dan ook zeer de moeite waard om ze aan het werk te zien. Er zijn ook heel wat honden aanwezig. Van zenuwachtige keffertjes tot de grootste loebassen. Die houden het geen hele misviering stil en dat is vaak amusant. De viering eindigt op het buitenplein. Daar worden de beestjes, meestal uitbundig, besprenkeld met wijwater. Wie wil nakeuvelen is welkom in zaal Munte. OKRA zorgt daar voor breugelboterhammen.

Je kan alle afbeeldingen van de dierenwijding 2018 in Zichem hier bekijken. Fotografen waren Wim Vanhelmont en Hedwig Neesen

Drie wijdingen in Diest

In Diest moet de heilige Hubertus liefst drie keer aan de bak. Op zondag 3 november om 9 uur wordt het brood gewijd aan de Allerheiligenkapel. Om 15 uur zijn de huisdieren aan de beurt. Maar ook op zaterdag 9 november om 14 uur mogen de beestjes nog eens terugkomen voor een wijding.

Hubertus trakteert met een Jägermeister in Rillaar

Pastoor Rudy Borremans maakt van zijn zondagsviering altijd wel iets speciaals. Op de feestdag van de heilige Hubertus is dat uiteraard niet anders. Pastoor Rudy zegent tijdens de viering het brood en alle dieren die in en om de kerk aanwezig zijn. Al dat wijwater is uiteindelijk maar slap spul en de consumptie van miswijn is voorbehouden een het selecte publiek achter het altaar. Maar pastoor Rudy lost dat euvel met verve op. Na de viering wordt het straffere spul aangesleept. De dop wordt van de fles Jägermeister geschroefd en Hubertus wordt in stijl gevierd in Rillaar.

Wijding en wandelingen in Kapellen-Glabbeek

Ook in Kapellen-Glabbeek organiseren ze een honden- en broodwijding. Het brod is al voor de mis van 9.30 uur aan de beurt en na die misviering mogen de honden aan de bak. De Glabbeekse hondenschool zorgt dat de organisatie netjes uitgelijnd verloopt. Priester Luc Thiry is voorganger in de viering. Na de wijding om 10.45 uur is er een hondenwandeling met verse soep en…volledig in het thema van de dag… met hotdogs aan het einde.

Om 14.00 uur is er overigens ook nog een herfstwandeling. Deze keer met koffie en taart. Beide wandelingen zijn 5 kilometer lang en deelnemen kost 5 euro.

Discobar vervangt Hubertus in Testelt

In café De Weefberg in Testelt stellen ze de dierenwijding een weekje uit. Op Ter Hoeve is die wijding al jaren een goedgekoesterde traditie. Vorig jaar stonden er dertig edities op de teller bij Viviane van café Ter Hoeve. Dit jaar gaat de wijding door in café De Weefberg en daar willen ze de traditie alleszins in ere houden. Op zondag 10 november om 11 uur staat de wijding in de agenda’s. Hubertus is dan ondertussen al even opgeborgen maar het kan ook anders. Na de zegening om 11 uur kunnen de dieren met een gevoelig gehoor een rustig plaatsje zoeken want discobar Flatline neemt het dan over. Wie honger gekregen heeft van al dat gezegen kan een boterham met verse soep overwegen.

Je kan verder lezen na de afbeeldingen van de wijding in 2018

Alle foto’s van de dierenwijding 2018 in Testelt kan je hier bekijken. De fotograaf was Wim Vanhelmont.

Wie was de heilige Hubertus eigenlijk?

De Heilige Hubertus van Luik wordt aanroepen tegen hondsdolheid, bezetenheid en watervrees. Hij is de patroon van onder meer boswachters, houtbewerkers, hondenliefhebbers, metaalarbeiders, schutters en opticiens. Hij werd heilig verklaard in 743. Zijn feestdag is op 3 november.

Sint-Hubertus werd geboren als zoon van Bertrand, Hertog van Aquitanië en diens echtgenote Huberna, omstreeks 655. In zijn jeugd verbleef hij aan het hof van koning Theodorik III van Neustrië & Bourgondië en in het Ardennen-kasteel van Pepijn van Herstal. Hij was een verwoed jager. Volgens de legende bekeerde Hubertus zich tot het christendom na het zien van een hert met een schitterend stralend kruis tussen de geweistangen. Dat zag Hubertus toen hij in het jaar 683 het hert op Goede Vrijdag -de sterfdag van Christus- najoeg met zijn kruisboog in de bossen van de Ardennen. Vlak voor dat hij aanlegde voor het genadeschot met een pijl uit zijn boog, draaide het hert zich om en toonde Hubertus zijn gewei met daartussen het stralende kruis. Hubertus hoorde een stem: “Hubertus, waarom verlies je je tijd in dergelijke bezigheden? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.” Bij het zien van het kruis en het horen de stem, herinnerde hij zich ook dat een hert een deel van Gods schepping is, dat onderhouden en bewaard moest worden. De oorzaak voor zijn jachtpassie is volgens de legende dat zijn geliefde vrouw Floribane , de dochter van Dagobert, graaf van Leuven, jong was gestorven. Later werd hij tot priester en bisschop gewijd. Hij werkte als missionaris in Brabant en de Ardennen, wat hem de naam “Apostel van de Ardennen” opleverde.

Lady V and The Tennessee Trees scoren hoog in Het Gemeentehuis

Posted on by Plaats een reactie

“De cowboys komen naar het Gemeentehuis”,schreef kroegbaas en nachtburgemeester van Rillaar Ronny De Rijck op zijn Facebookpagina. Dat was maar deels wat we zagen toen we vrijdagavond het saloon binnenslopen. Op het podium van de muziekkroeg stonden drie vervaarlijk uitziende muzikanten met cowboyhoed, gewapend met gitaar en drums, en een stevig in de boots gestopte blonde cowgirl. Lady V was de naam.

Lady V draagt de broek

Die laatste liet er geen minuut twijfel over bestaan. Zij droeg de strakzittende broek. Lady V, thuis heet ze gewoon Veerle Vercammen, opende de show met I need never get old van Nathaniel Rateliff. De lat lag meteen hoog. Rasmuzikanten David Ronaldo en Lesley Verbeeck, samen de fantastische coverband The Black Sneakers, stonden aan de toog en zij konden dit wel smaken. This is the life van Amy Mc Donald zette diezelfde toon verder en daarna kwam een mix van klassiekers van onder meer Creedence Clearwater Revival, Johnny Cash, Bruce Springsteen en Tina Turner. These boots are made for walking van Nancy Sinatra kon, gezien het genre en de vestimentaire keuze van de lady cowgirl, maar moeilijk ontbreken. Shallow van Lady Gaga en Bradley Cooper was een verrassende maar gesmaakte keuze en Leef van André Hazes zorgt altijd voor sfeer maar voor ons hoeft het niet meteen tussen dit rijtje van klassiekers.

In het tweede gedeelte bleef de band uit hetzelfde repertoire putten. Deze keer met Als het avond is van Suzan en Freek als Nederlandstalig accentje, iets wat we al beter vonden passen. Thank God I’m a country boy van John Denver werd de bijna voorspelbare afsluiter.

Steengoede coverband

Lady V is een leadzangeres waar je als band kan op bouwen. Breed stembereik, presence, beweging en interactie met het publiek. Maar de band zette zelf ook een stevig staaltje muziek neer. De vriendelijk ogende Stanley Matthews op bas en Gery Jallo op drums zijn gewoon uitstekende muzikanten.

En dan was er nog Pete Corman uiteraard. Iets waar wij naar uitkeken. In The Voice ooit geselecteerd door Natalia, precies omwille van zijn keuze voor country. De man is een uitstekende leadgitarist maar als countryzanger komt hij ook vocaal sterk uit de verf. Dat liet hij vrijdag echter nauwelijks merken. Hij bleef wat voorzichtig als backing vocalist van Lady V acteren en dat was jammer. Als duo zouden ze mooie dingen kunnen neerzetten.

Lady V and the Tennessee Trees is overigens een steengoede coverband die in iedere setting voor ambiance zal zorgen. Voor mijn part mogen ze Stetsons opzetten en met lasso’s gooien maar ze moeten toch eens nadenken over hun imago als countryband. Hun repertoire gaat namelijk veel breder dan dat specifieke genre.

Gemeentehuis bouwt reputatie op

Ronny De Rijck investeert al wel eens meer in een avondje muziek. Onder meer The Joshua Bulls Experience, The Black Sneakers en The Mayor’s Town Hall Project stonden er al op het podium en dat is van het beste wat je in de regio kan beluisteren. Lady V and the Tennessee Trees mogen zich in dat illustere rijtje bijschrijven. Kroegbaas Ronny De Rijck mag zo verder doen in het Gemeentehuis. Temeer omdat de zaak uitstekend geschikt is voor dit soort van optredens. Voldoende ruimte maar toch ook met de gezelligheid van een bruine kroeg. De zaak bouwt ook een reputatie op in de muziekscene en dat zorgt ervoor dat er een publiek op af komt dat kwaliteit apprecieert. We kijken uit naar de volgende naam op de affiche.

Pastoor Rudy Borremans wijdt tractoren in Rillaar

Posted on by One comment

De kerk moet een kerk van mensen zijn. Het is een slogan die vaak terug komt in dure speeches en bevlogen redevoeringen. In Rillaar brengt pastoor Rudy Borremans het ook effectief in de praktijk.

Pastoor Rudy organiseert aperitiefmissen en fietswijdingen. Hij zorgde voor nieuw enthousiasme rond de jaarlijkse meibedevaart naar Scherpenheuvel en vorige zondag trok hij, na de zondagsmis, naar Het Gemeentehuis. Voor de kroeg van Ronny De Rijck vond de wijding van de tractoren plaats en daar is uiteraard gekwalificeerd personeel voor nodig. Rudy Borremans was gewapend met een kwispel en een beker geweid water. Hij sprak zijn parochianen eerst kort toe en kwispelde daarna het heilige vocht overvloedig in de cabines van de tractoren. De boeren zagen dat helemaal zitten. Na enkele kurkdroge weken helpt iedere druppel, moeten ze gedacht hebben.

Na de wijding reed al dat landbouwgeweld een tochtje door het landelijke Rillaar. Pastoor Rudy dronk een pintje en zag dat het goed was. Hij bouwt aan een kerk van mensen en blijft zelf ook een mens onder de mensen.

Aperitiefmissen van pastoor Rudy Borremans inspireren in Rillaar

Posted on by Plaats een reactie

Maak van de kerk een open huis waar iedereen zich welkom voelt en waar sociale warmte heerst. Dat moet zowat het basisidee zijn dat pastoor Rudy Borremans inspireerde om een aperitiefmis te organiseren.

Momenten van troost en blijdschap

Op zondagochtend om 10 uur loopt de kerk van Rillaar opvallend vol sinds pastoor Rudy daar aan zet is. Mensen van alle leeftijden en zeker niet alleen inwoners van Rillaar. Er komt bijvoorbeeld opvallend veel volk uit Kaggevinne opdagen, de deelgemeente van Diest waar Rudy Borremans lang parochiepriester was. Na de mis staan er achteraan de kerk een paar buffettafels en wat stoelen in een kring. Wie wil kan een glaasje fruitsap of een cavaatje drinken. Het concept slaat aan. Wij zagen niemand meteen weglopen. De mensen praten met mekaar en maken van de gelegenheid gebruik om met de pastoor te overleggen of hem wat goede raad in te fluisteren. Het zijn momenten van troost en van blijdschap. De gesprekken gaan over de hindernissen in het leven, simpele momenten van vreugde, belangrijke beslissingen maar ook futiele zaken.

Uit een korte babbel met een aantal aanwezigen blijkt dat zowat iedereen het een verfrissend initiatief vindt. Een dame van 88 vindt het extra motivatie om zeker iedere zondag naar de kerk te komen. Een jongedame uit Scherpenheuvel was eerder toevallig aanwezig maar ze sluit niet uit dat ze nog terugkeert naar de kerk van Rillaar.

Nederigheid en respect

Rudy Borremans staat er meteen na de mis opvallend trendy gekleed bij. Hij heeft aandacht voor iedereen en luistert naar de bekommernissen van zijn parochianen. De man is een inspirerend voorbeeld van hoe de kerk zichzelf kan heruitvinden. Veel filosofie komt daar niet bij te pas. Nederigheid, menselijke warmte en respect des te meer.

Ook de volgende zondagen zijn er nog aperitiefmissen in Rillaar. De vieringen starten telkens om 10 uur.

Pastoor Rudy Borremans start met aperitiefmissen

Posted on by One comment

De kerken lopen op veel plaatsen leeg maar pastoor Rudy Borremans slaagt er op een opmerkelijke manier in om die trend te keren.

Tijdens zijn periode als pastoor in Deurne-Diest en in Kaggevinne was de kerk daar op zaterdagavond goed gevuld. De misvieringen in de twee deelgemeenten van Diest waren simpel, op maat van de inwoners. Geen dure woorden en gekromde zinnen maar mensentaal. Hij laste vaak momenten in waarin de viering bijna op een gesprek leek met zijn gelovigen. Hij betrok zijn mensen ook bij de voorbereiding en bij de inhoud. Altijd met respect voor de liturgie. Maar altijd op een begrijpelijke en overtuigende manier.

Beleving

Pastoor Rudy verkaste vorig jaar naar Rillaar en ook daar slaagt hij er opnieuw in om de mensen te boeien. Hij voegt er echter iets aan toe. Rudy Borremans zet in op beleving. Toch de grote mantra van de tijd. De pastoor leek zelfs de concurrentie aan te gaan met bedevaartsoord Scherpenheuvel. Hij organiseerde na de zondagsmis een fietsenwijding, net op de dag dat er een belangrijke mountainbiketocht plaats vond in Rillaar. Later maakte hij het plaagstootje weer goed door zijn parochianen te motiveren om in processie te voet naar de basiliek van Scherpenheuvel te gaan.

Aperitiefmissen

Pastoor Borremans krijgt dan wel mensen naar zijn kerk maar hij vindt het spijtig dat ze nadien niet even blijven babbelen met mekaar. Vanaf 7 juli om 10 uur start hij daarom met aperitiefmissen. De mensen krijgen na de viering een fruitsap of een glaasje cava aangeboden. “We willen met dat eenvoudig gebaar verbinding stimuleren bij onze parochianen”, zegt Rudy Borremans.

Pastoor Rudy Borremans organiseert fietsenwijding in Rillaar maar dat is niet zonder risico

Posted on by One comment

Pastoor Rudy Borremans organiseert op Palmzondag 14 april een fietsenwijding in Rillaar. Dat gebeurt na de misviering van 10 uur. Vroeger was die fietsenwijding een hoogtepunt van de meimaand in Scherpenheuvel. Wij herinneren ons dat zelfs Eddy Merckx een ommetje langs de basiliek maakte om een geut wijwater over zijn dure vehikel te laten keilen. In de drukke wielerkalender van het profpeloton is daar geen plaats meer voor. Al passeert Mathieu Vanderpoel af en toe wel eens om een kaarsje te branden.

Die ronkende namen zijn echter niet het doelpubliek van Rudy Borremans, al zijn ze uiteraard welkom. Pastoor Rudy mikt op Pol met de pet en de wielertoeristen die vanaf nu weer iedere zondag de Hagelandse heuvels trotseren. Fijn initiatief van deze creatieve geestelijke maar de pastoor van Rillaar zou wel eens met een technisch probleem kunnen geconfronteerd worden.

Kerk en Leven meldde onlangs dat zijn collega Johan Goossens, Norbertijn en pastoor in Grimbergen, begin maart al een noodoproep deed omdat hij onvoldoende palmtakjes kan vinden. De buxusstruiken in de abdijtuin zijn kapotgevreten door de rupsen van de buxusmot. Pastoor Goossens heeft een paar duizend takjes nodig en die vindt hij niet meer. Of toch wel. Maar het zijn takjes zonder bladeren.

De buxusmot werd in 2012 voor het eerst in België aangetroffen en heeft sindsdien een enorme ravage aangericht in de buxustuinen. Volgens Wim Veraghtert van Natuurpunt heeft een buxusplant in principe een goed recuperatievermogen, zelfs als hij volledig kaalgevreten is. Het probleem is dat de motten meerdere keren per jaar een generatie eitjes leggen. Dat put de planten volledig uit. Enkel bespuiten kan helpen maar de producten die je daarvoor nodig hebt zijn schadelijk voor andere levende organismen. Op de website http://www.SOSbuxusmot.be vind je meer informatie.
Natuurpunt pleit ervoor om de buxus te vervangen door andere planten, zeker omdat buxussen eigenlijk weinig bijdragen tot de biodiversiteit.

Wat nu met de palmwijding

Maar hoe kan priester Borremans zijn potentieel probleem dan oplossen? In de liturgische kalender staat dat tijdens de palmprocessie de deelnemers palmtakken of andere takken van bomen met bloeiend lentegroen moeten dragen. Dat lijkt dus simpel maar dat is het niet. Palmzondag valt dit jaar extreem laat. Lentegroen genoeg dus. Maar de feestdag kan ook al op 15 maart vallen. Niet enkel is dat veel kouder voor fietsend Hageland, er staat op dat moment allicht nog geen lentegroen aan de takken van struiken en bomen. Dit jaar kan pastoor Rudy zich dus nog uit de slag trekken met liguster of godbetert met taxus. Bij Natuurpunt pleiten ze dan weer voor hulst. Dat is altijd groen maar daar staan meestal dorens aan, iets wat in bijbels perspectief dan weer akelige connotaties oproept.

Foto | Monseigneur Koen Vanhoutte installeert zoneploeg pastorale zone Sint-Rochus

Posted on by One comment

De zoneploeg van de nieuwe pastorale zone Sint-Rochus werd vorige zondag geïnstalleerd. Dat gebeurde tijdens een eucharistieviering onder leiding van hulpbisschop Monseigneur Koen Vanhoutte. De nieuwe ploeg is een samenwerkingsverband tussen de geloofsgemeenschappen van Langdorp, Wolfsdonk, Gijmel, Rillaar, Gelrode, Ourodenberg, Christus Koning en Onze-Lieve-Vrouw Aarschot.

De ploeg wil uitpakken met eigentijds initiatieven rond christelijke spiritualiteit. De pastorale zone wil mee zoeken, in dialoog en respect voor traditie en creativiteit, naar wat jong en oud vandaag beweegt en beroert.

Samen met de priesters Rudy Borremans, Huub Gerits en Paul Van der Stuyft zijn zes leken verantwoordelijk voor de pastorale zonewerking:

Still Birth geeft ouders van doodgeboren kindjes hoop en kracht

Posted on by Plaats een reactie

Pastoor Rudy Borremans heeft geen hoogdravende woorden en maatschappijkritische standpunten nodig om zijn parochianen te overtuigen. Eenvoudige maar rake taal en acties waar de mensen ook echt iets aan hebben. Dat is de aanpak die ervoor zorgt dat Rudy in geen tijd een geliefde priester is geworden in Rillaar.

De zondagsviering wordt er overigens niet alleen door mensen uit Rillaar zelf bijgewoond. Een aantal inwoners van Schaffen-Vleugt en Kaggevinne, de kerken waar pastoor Rudy voordien werkte, doen de moeite om naar Rillaar te karren.

Vorige zondag werd er na de misviering in de kerk een herdenkingshoekje ingericht voor de kinderen die overlijden voor of tijdens de geboorte. Still Birth heet het kunstwerk. Eenvoudige blankhouten planken die harmonieus naast mekaar geschikt zijn. Ieder overleden kindje krijgt een naamplaatje en een wit roosje. Een blijvende herinnering die de families en hun vrienden troost geeft maar ook de kracht om verder te gaan.

De misviering zelf werd ondersteund door drie muzikanten uit Schaffen. Ze kozen niet voor de klassieke kerkmuziek maar voor bekende zachte popsongs. De kerkgangers konden dat bijzonder appreciëren en gaven het trio een spontaan applaus.

Volgende zondag 24 maart wordt de nieuwe parochieploeg in Aarschot aangesteld. Er is dan geen misviering in Rillaar zelf. Fietsers kunnen op  zondag 14 april, na de mis viering van 10 uur, hun fiets laten wijden aan de kerk.