Fotoreportage | Bert Swinnen – Wim Vanhelmont – Hedwig Neesen
Veel woorden moeten we er niet aan vuil maken. Eigen Kweek was een knappe organisatie die vooral aantoont dat het dorpsleven in onze regio nog voor warmte en verbondenheid zorgt.
Je kan hier een lang fotoverslag vinden en we plaatsen alle foto’s ook op onze fotopagina over Eigen Kweek.
Terwijl het programma van Lolands 2019 de volgende weken in stapjes bekend zal worden, komen ook de giften, benefietacties en sponsorings op gang.
Vorige zaterdag organiseerde KWB Schoonderbuken de jaarlijkse barbecue voor de leden van de vereniging. Tijdens dat evenement wordt de opbrengst van quiz aan een sociaal project geschonken. Dit jaar mocht het team van Lolands 1500 euro bijschrijven op de rekening.
Je kan verder lezen na de afbeelding
De organisatoren van het familiefestival maakten ook een bijkomende naam op de affiche bekend. Lolands 2019 wordt geopend door Mutox en daarmee kiezen ze voor lokaal talent. Mutox bestaat uit drummer Tina Hargot, bassist Emme Vankerkhoven, gitarist Seppe Van Mellaerts en zangeres Laura Van den Bruel die België vertegenoordigde tijdens het songfestival 2012. Ze deed dat toen onder de artiestennaam Iris maar raakte niet door de halve finale in de Azerbeidjaanse hoofdstad Bakoe.
Eerder maakte de organisatie van Lolands ook al Laura Tesoro, een van de topnamen op de affiche, bekend. Ook zij is gerelateerd aan het songfestival. Laura Tesoro werd in 2016 mooi tiende in Oekraïne. Het tweeëntwintigjarige zangtalent toonde haar enorme potentieel de laatste weken in het VTM-programma Liefde voor Muziek.
De eerste editie van Eigen Kweek in Messelbroek was vorig jaar meteen raak. Veel bezoekers, toffe standhouders, veel ambiance. En daarom organiseren ze morgen de tweede editie.
Eigen Kweek is een alternatief dorpsfeest waar plaatselijk talent een kans krijgt in een kader met veel gezelligheid en animatie. Talent mag je heel breed interpreteren. Zang, dans, humor of muziek, het kan allemaal.
Wie gewoon een toffe namiddag wil meemaken zal zich op Eigen Kweek niet vervelen. Er zijn springkastelen, glittertattoos en kindergrime. Je kan meedoen aan volksspelen, volksdansen, je eigen button ontwerpen of een windmolen maken.
Tijdens het dorpsfeest kunnen alle verenigingen van Messelbroek hun werking presenteren. Maar ook het dorp zelf staat centraal met een fototentoonstelling over hoe het er vroeger uitzag en wat er nu te zien is in Messelbroek.
Uiteraard is er een belangrijk muzikaal accent en dat krijgt een heel speciaal kantje. Jimmy and the Black Shirts, een groep uit Messelbroek die vroeger wereldbekend was in de regio, speelt na 50 jaar eenmalig opnieuw samen. Niet zomaar een groepje overigens. In 1966 wonnen ze de voorronde van de Gouden Micro. Ze mochten naar de finale in Gent. Op een na zijn alle originele Black Shirts er opnieuw bij. Roger Geerts, Jos Naulaerts, Maurice Coomans en Theo Macquoy. Alleen René Willems wilde niet meer in zijn zwart hemd kruipen maar hij wordt waardig vervangen door Lucien Geerts.
Jimmy and the Black Shirts beginnen eraan om 18.40 uur en ze doorploegen anderhalf uur lang de hitlijsten uit de jaren 1950 en -60. Daarna neemt de Undefined Snowband het over. Als hun lijstje covers op is kan je blijven shaken want er staat nog een discobar klaar.
Eigen Kweek vindtplaats op zaterdag 18 mei in gemeenschapscentrum De Keyt in Messelbroek. Je kan binnen vanaf 13 uur maar het feestje start om 14 uur. De inkom is gratis.
Een paar beelden van vorig jaar
Schepen van Cultuur van Scherpenheuvel-Zichem Kris Peetermans en zijn levensgezel Tim Bens zijn vandaag officieel voor de wet getrouwd. Een symbolische dag want het is vandaag ook Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie.
Schepen van Burgerlijke stand Lieve Renders voltrok het huwelijk maar burgemeester Manu Claes, het bijna voltallige schepencollege, algemeen directeur Eva Poelemans en financieel directeur Hilde Venstermans waren ook aanwezig.
Kris en Tim zijn erg populair in de lokale gemeenschap en dus stroomden er nogal wat vrienden binnen. Het duo had een korte presentatie gemaakt van hun leven samen en daar zat een vlotte meezinger achter. Het publiek deed graag mee. Tim hield het humoristisch, Kris werd even emotioneel toen hij zijn trouwbelofte uitsprak. Na de plechtigheid mocht iedereen mee naar een drink in ’t Halleke.
Fanfare De Sint-Jansvrienden verkast naar het oude gemeentehuis in Averbode. Zaal Sint-Jan, waar de muziekvereniging decennialang haar stekje had, wordt afgebroken en maakt plaats voor sociale woningen. Bij het leeg maken van de kasten zijn verrassende zaken opgedoken.
De fanfare heeft een bijzonder boeiende en ook lange historie. Dat levert een karrevracht spulletjes op, vaak dingen die jarenlang niet meer zijn bekeken. Maar nu moet het dus want de kasten moeten leeg gemaakt worden. Bij dat leeg maken zijn een reeks verrassende spullen boven gekomen die met Nest Claes te maken hebben. Nest was ooit lid van de fanfare. Hij speelde trommel, al was dat niet van harte. Nest had een akkoord gemaakt met zijn broer die alto speelde. Ze zouden wisselen van instrument maar hun moeder hield dat tegen. En dus bleef Nest rammelen, zoals hij het zelf noemde.
Het spreekt voor zich dat die spullen van Claes cultuurhistorische waarde hebben en dat ze dus bewaard moeten worden. Een paar kilometer verder staat het geboortehuis van Nest Claes. Het was dus niet zo moeilijk om een bestemming te vinden. Ondertussen is er een keurige glazen kast in de keuken bij Nest geplaatst en daar liggen best opmerkelijke zaken in. Een bord dat op kop van de fanfare werd meegedragen als ze uittrokken, de trommel van Nest Claes, een pop in de kledij van de majorreten die jaren hebben meegelopen en de eerste banier van de vereniging.
Hilde Laureys, chairman van de fanfare, pikt er echter een ander topstuk uit. Het eerste kasboek van de vereniging is ook nog opgedoken. In dat boek staan onder meer de afbetalingen die de muzikanten deden om hun instrument te betalen.
Volgende zaterdag trekt de muziekvereniging van Averbode naar het huis van Nest Claes. Ze doen dat niet te voet maar met een treintje. Sommige leden zijn al wat minder goed te been en dus kiezen ze voor veiligheid. Of er onderweg een deuntje gespeeld wordt weten we niet maar alleszins zal dat wel gebeuren bij hun aankomst. Het weerbericht ziet er bijzonder zonnig uit en dus trakteert het stadsbestuur met een drankje. Die van de fanfare uit Averbode, ze gaan dat verdiend hebben.
Coverfoto Kristel Van Roelen
Het zijn drukke tijden voor de post Scherpenheuvel-Zichem van brandweerzone Vlaams-Brabant Oost. Vorige zondag brandden twee woningen in de Basilieklaan in Scherpenheuvel compleet uit.
Vandaag was er opnieuw een ernstig brandalarm. In de pas geopende hamburgerzaak Lovies in het vroegere restaurant Hof van Brabant ontstond brand met hevige rookontwikkeling.
Net zoals vorige zondag kwam een zware autopomp van brandweerpost Diest in versterking.
De versnellingen worden gestuurd met hendeltjes op de buis. Geen klikpedalen maar lederen riempjes die je moet aantrekken. De kabels van je remmen kletteren lekker niet-aerodynamisch op je kader. Retrokoersen staan bol van nostalgie. Zeker als de deelnemers een wollen trui met nostalgische merken dragen. Sommigen gaan nog verder en conserveren een vintage krullende snor.
Rik van Steenbergen, Rik Van Looy en natuurlijk Eddy, de grootste ooit, zijn nooit ver weg. De Eddy’s waren ook opvallend aanwezig op de Weefberg en als wij het goed begrepen hebben, heeft er zelfs een van hen een van de koersen gewonnen. Niet dat dat zo belangrijk is. De winnaars krijgen weliswaar een trui en een mooi kunstwerkje. Ze mogen zich een jaar lang kampioen van de Weefberg noemen. Maar het gaat om de sfeer. De deelnemers zweten zich vijftig kilometer te pletter. Mannen en vrouwen gemengd, al zijn de vrouwen eerder uitzondering. Onderweg kunnen ze prijzen pakken. Een hele kip, hoorden wij afroepen. Niet levend, voegde de speaker er aan toe. Maar na de race wordt er gepraat. Over retrofietsen, vintage kledij en de zwaarte van het parcours. Een koele pint doet al de pijn vergeten.
Op de Weefberg knopen ze er nog een fantastisch slot aan vast. De ukkies mogen ook een paar rondjes rijden. Sommigen gedreven om te winnen, anderen eerder dromerig, genietend van zoveel enthousiasme van de grote mensen. De Retrokoers van de Weefberg is een spektakelstukje dat een dikke 10 scoort voor sfeer en gezelligheid.
Je ziet hier een aantal foto’s maar klik zeker door naar onze fotopagina met meer dan 200 foto’s over Retrokoers Weefberg.
