Al 4 troostplekken in Scherpenheuvel-Zichem

Aan het vijvertje in de omgeving van ontmoetingscentrum Den Egger is opnieuw een troostplek ingericht. Troostplekken zijn een initiatief van vrouwenbeweging Ferm. Dat initiatief kwam er als gevolg van de genadeloos om zich heen grijpende golf van pijn en verdriet dat het coronavirus veroorzaakte. Verdriet dat niet kon geuit worden zoals we dat als mensen gewoon zijn. Een knuffel, een handdruk, een zoen, nabijheid van hen die je graag hebt. Het mocht plots allemaal niet meer.

Op zo’n troostplek kan je gevoelens in stilte verwerken. Vaak worden ze ingericht op speciale plekjes in de natuur. Ferm liet uniforme borden met een gedicht erop aanmaken die aangeven dat er een troostplek is. In principe worden er ieder najaar bloembollen geplant. Die symboliseren de veerkracht van de mens.

In Vlaanderen zijn ondertussen al zo’n 300 troostplekken ingericht. Scherpenheuvel-Zichem heeft er zelf ook vier. Die zijn aan het Mariapark naast de abdij van Averbode, in de omgeving van de oude eik in Kaggevinne, aan de Egger en het vierde komt in de omgeving van de Maagdentoren in Zichem.

Het initiatief voor de inrichting van de troostplekken komt onder meer van kinderpsychologe Ilse Luyten. “Troostplekken worden pas een plek van hoop en troost als ze door mensen gebruikt worden”, verklaarde zij. “Ze moeten door de mensen gebruikt, gekoesterd en mee vorm gegeven worden.”

Ilse Luyten las nog een stukje voor uit het boek van Manu Keirse. Die was samen met An Hooghe en Dirk De Wachter betrokken bij de uitwerking van het concept van de troostplekken in Vlaanderen.

Gekleurde stenen zijn geen zwerfkeien

De troostplek aan De Egger is omheind met een lange spandoek waar honderden kinderhandjes op staan. Dat is het werk van kinderen in de kleuter- en lagere scholen en in de kinderopvang. Er ligt ook een hart gevormd door felgekleurde stenen. Dat lag er al een tijdje maar de stenen verdwenen de voorbije weken. Blijkbaar dachten voorbijgangers dat het zwerfkeien zijn die je kan verplaatsen. Er zijn een aantal stenen gerecupereerd en er ligt een papier bij met uitleg over de bedoeling ervan.

Je kan verder lezen na de afbeeldingen

De openstelling van de troostplek werd gecombineerd met een namiddagje kennis maken met de verenigingen in de stad. Goed idee maar de opkomst, zowel van publiek als van de verenigingen, was erg beperkt. Verenigingen die er toch waren mochten een standje opbouwen in de galerij van De Egger, wat gezien het schitterende zomerweer, ook niet de meest geschikte plaats was. Een aantal muziekverenigingen kwamen de namiddag nog een plezant accent geven.

Geef een reactie