Hola Hageland

Natuurpunt vierde vorige vrijdag een wat onduidelijk feest. Vijfentwintig jaar Europees natuurherstel, noemden ze het, en in die periode werden ruim 50 miljoen euro aan investeringen gedaan. Voor zo een bedrag draven al wel eens wat Europarlementariërs op.

Mark Demesmaeker (N-VA), Kathleen Van Brempt (SP.A) en Bart Staes (Groen) trokken de wandelschoenen aan om obligaat een tochtje door de Averboodse bossen te maken.

De samenstelling van het illustere gezelschap deed de wenkbrauwen even fronsen. Er leek niemand van de verantwoordelijke groene minister Joke Schauvliege (CD&V) aanwezig.Natuurpunt en Schauvliege rollebolden de vorige dagen bekvechtend door het bos. De groene vereniging verweet de minister dat er netto nauwelijks bos bijkwam in Vlaanderen. De minister repliceerde daarop dat Natuurpunt zelf een stevige boskapper was. Dat had ongetwijfeld met Averbode te maken waar nogal wat uitheemse bomen de plaats moesten ruimen voor heide en vennen.

Voorzitter van Natuurpunt Lieven Deschamphelaere probeerde nog door een medewerkster van het kabinet van Ivo Belet op te voeren. Hij stamelde ook dat Europees commissaris Marianne Thyssen graag had gekomen maar haar agenda borrelde over. “Schauvliege zelf was uitgenodigd”, zei de voorzitter, maar ook zij had agendaproblemen. Ze moest op datzelfde moment naar een vergadering van de Vlaamse regering. Deschampelaere is een voorzichtige man. Hij haastte zich om te verduidelijken dat de afwezigheid van Schauvliege zeker niet geïnspireerd was door partijpolitieke redenen. Hij zag zelfs een positieve kant aan de ganse discussie omdat er op die manier veel aandacht is voor natuur. “Iedereen wil meer ruimte voor natuur maar de vraag is welk soort natuur”, zei Deschampelaere. “In Averbode werd gekozen voor heide, ook al omdat Europa dat wilde maar we zijn zelf ook vragende partij voor meer bos. Daar moeten we ruimte voor vinden via het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen.”

Europarlementslid Paul Staes was iets minder genuanceerd in zijn oordeel. “De ondoordachte uitspraak van Joke over keuterboerkes en boskappingen zijn dom”, zei hij . “Wat Natuurpunt hier doet is van ontzettend belang. Mensen komen via dergelijke projecten terug in contact met de natuur. Hier is ook een evenwichtige en verstandige dialoog gevoerd tussen landbouw en ecologie.” Staes stelde dat ook in Europa de overtuiging leeft  dat we een ander soort landbouw nodig hebben waarbij meer rekening gehouden wordt met de draagkracht van de omgeving.

Later op de dag werd duidelijk dat zich op hetzelfde moment in Brussel een soort politieke operette afspeelde, waarin Schauvliege de hoofdrol ongevraagd een hoofdrol speelde. Het vermaledijde bosplan om gevoelige bossen te beschermen leidde op verschillende niveaus tot irritatie maar ook tot hilariteit. Bouwgrond waar voorlopig wat bomen waren neergepoot werd bijvoorbeeld plots een gevoelig bos. Schauvliege had dus haar huiswerk niet goed gemaakt. NV-A zette haar, bijna letterlijk zelfs, het bijl op de keel om haar plan toch uit te rollen. Allicht moeten die snoodaards geweten hebben dat er hier en daar wat schortte aan de inkleuring van bepaalde bossen en dat de minister dus alweer een groentje de mist zou ingaan. Dat gebeurde snel. Minister-president Geert Bourgeois maakte vrijdagavond de zaak helemaal tot een zootje door eigenmachtig het bosplan in de versnipperaar te dumpen. Uiteindelijk bleek iedereen het overigens eens dat dit de beste oplossing was. Terwijl het bosplan toch door de ganse meerderheid was goedgekeurd. De uitspraak van voorzitter Deschampelaere dat iedereen meer natuur wil heeft een politiek bestel nodig waar op ethische, verstandige en constructieve manier aan politiek wordt gedaan. Wat politiek Vlaanderen vorige week vertoonde kan de trend om zich af te keren van de klassieke partijstructuur alleen maar versterken.