Hola Hageland

Rector van de KU Leuven Luc Sels werd maandagavond in CC Het Gasthuis gevierd als ereburgerschap van Aarschot. Rector Sels heeft Langdorpse roots waar hij een groot deel van zijn jeugd doorbracht.

Luc Sels startte in 1996 als assistent-professor aan de faculteit economie en business. In 2004 werd hij professor en in 2008 werd hij verkozen tot decaan en in 2013 werd hij herverkozen in die functie. In 2017 werd Luc Sels een eerste keer gekozen als rector. Hij won die verkiezingen van Rik Torfs. In 2021 mocht hij aan zijn tweede mandaat van vier jaar beginnen.

In zijn onderzoek ligt de focus op de arbeidsmarkt. Daarnaast is hij lid van de Hoge Raad voor de Werkgelegenheid en directeur van het Steunpunt Werk. Volgens de gemeenteraad van Aarschot draagt zijn uitzonderlijke verdienste op academisch vlak bij tot de positieve uitstraling en het imago van de stad Aarschot.

Tijdens de viering namen Hugo Van Malcot, voormalig directeur van het Sint-Jozefscollege in Aarschot, burgemeester Gwendolyn Rutten en Luc Sels het woord. Stijn en Jef Kolacny verzorgden de muzikale omlijsting. Klara-presentator Carlo Siau praatte de plechtigheid aan elkaar.

Je kan hier een reeks foto’s van de viering bekijken

Je kan de integrale speech van burgemeester Gwendolyn Rutten onderaan nalezen

Burger zijn.
Wat betekent dat eigenlijk?
Het is een beetje een vreemd woord, als je erover nadenkt. Het klinkt wel vertrouwd, maar tegelijk is het ook wat ambtelijk. Zouden jonge mensen zich nog burgers noemen? Of hoort dat bij een andere tijd?
Een tijd van de middeleeuwse inwoner van een versterkte plaats? Van de Franse Revolutie en haar Déclaration des droits de l’homme et du citoyen? Van de 19de eeuwse natiestaat en haar staatsburgerschap?
Wat betekent burger zijn vandaag, in deze turbulente, gepolariseerde tijd van internationalisering en digitalisering?
Ik heb niet alle antwoorden, maar ik weet wel dat er één constante is als we het over burgerschap hebben.
Burgerschap gaat over de plaats van het individu in de gemeenschap. Het verbindt mensen met elkaar en zoekt in elk tijdsgewricht telkens opnieuw naar manieren om dat te doen.
Burger zijn is niet vrijblijvend: het knaagt en wringt af en toe. Het geeft rechten en legt plichten op.
Het roept – zeker vandaag – ook stevige vragen op over wie erbij hoort en wie niet – en waarom.
De zoektocht naar een nieuwe, 21ste eeuwse invulling van burgerschap is nog volop in beweging, maar wat zeker is, zijn de twee pijlers van het burgerschap: jij en de gemeenschap.
Een zijn in verscheidenheid. Die siamese opbouw staat vaak onder druk.
Voor sommigen is de wil om verscheiden te zijn zo groot, dat ze de eenheid uit het oog verliezen. Voor anderen is de drang om één te zijn dan weer zo sterk, dat ze geen verscheidenheid meer verdragen.
Burger zijn wil zeggen dat je beide aspecten omarmt. Denk na over wat je bindt met anderen zonder jezelf te verliezen.
Ga op zoek naar jezelf, naar wie jij bent en doe dat zonder je buiten de maatschappij te plaatsen.
Samengevat: burger zijn, is in deze tijd dus een opdracht voor ons allemaal.
Mijnheer de rector,
Beste Luc,
Ik weet niet of je bij het ontvangen van deze titel van ereburger ‘een opdracht’ had verwacht. Maar zo doen wij dat hier in Aarschot, veeleisend als we zijn. Want wat voor burgers telt, telt bij uitstek uiteraard voor ereburgers.
We geven jou de opdracht onze ereburger te zijn, niet louter als een titel, maar als een werkwoord.
Het betekent dat we fier zijn op jou en op je plaats in onze gemeenschap. Het betekent ook omgekeerd, dat jij Aarschot mee uitdraagt in wie je bent en wat je doet.
Jij ben een uniek persoon én je maakt deel uit van onze gemeenschap. Je bent van hier, je woonde hier, je groeide hier op, hebt hier familie en vrienden, je ging hier naar school.
Je bent het bewijs dat mensen dankzij uitstekend onderwijs het beste uit zichzelf kunnen halen én tegelijk de wereld kunnen veranderen.

Aarschot is van oudsher een scholenstad. Hier, in de scholen tussen het groen van de Hagelandse heuvels, aan de oevers van de Demer, worden jonge mensen opgeleid, klaargemaakt om burgers te worden. We leggen hier het fundament voor hun verdere leven.
Jij bent zo een Aarschotse burger.
Je fundament is even stevig als Aarschotse ijzerzandsteen.
Als hoogleraar inspireerde je tal van jonge talenten aan de universiteit. Je deed onderzoek en gaf je kennis door aan duizenden studenten, waaronder zonder twijfel heel wat knappe koppen uit Aarschot.
Als decaan van de faculteit Economie en Bedrijfseconomische wetenschappen bouwde je aan de band tussen onderwijs, arbeidsmarkt en samenleving. Als rector van de KULeuven zet je Belgisch én internationaal de lijnen uit en ben je samen met het hele team van de universiteit een intellectueel baken.
Geworteld in Aarschot, gegroeid in Leuven en van daaruit de wereld omvattend.
Zowel menselijk en maatschappelijk, als wetenschappelijk en economisch, is de waarde van de universiteit nauwelijks te schatten. Op kleinere schaal vaart onze regio er wel bij.
Ik ben van mening dat er los van de band tussen onderwijs en hoger onderwijs – zeg maar de vele studenten die Aarschot naar Leuven uitstuurt – nog andere samenwerkingsvormen te vinden zijn tussen de stad en de KUL: spin-offs,
werkgelegenheid, cultuur, kwaliteit om te leven en te wonen…
Ik spreek daarover graag verder met jou op een ander moment. Want vandaag gaat het in de eerste plaats over de mens Luc Sels, die met een eerder zeldzame combinatie van bescheidenheid en excellentie een
uithangbord is voor onze stad en daarom het epitheton van ereburger verdient.
Met plezier kennen we jou, in naam van de voltallige gemeenteraad, van deze en van vorige coalities, de titel toe.
Moge deze hulde een signaal zijn voor alle leerlingen in Aarschotse scholen: dat onderwijs het beste kan halen uit mens én maatschappij. De eer gaat naar jouw burger-zijn. Naar de persoon die je bent én naar de gemeenschap waarin je geworteld bent.
Proficiat.