Hola Hageland

Deze week werd de canon van Vlaanderen gepubliceerd. Dat is een lijst van zestig ankerpunten uit de politiek, cultuur, archeologie, economie, wetenschap, ecologie en sport, die samen de geschiedenis van Vlaanderen hebben getekend. Ieder ankerpunt is breed uitgewerkt in een aantal subthema’s en werd goed ingekleed met een lange reeks beelden.

De lijst is samengesteld door een comité wetenschappers en journalisten. Deze mensen zaten daar in: Kevin Absillis, Tinneke Beeckman, Wim De Clercq, Jan Dumolyn, Hind Fraihi, Katlijne Van der Stighelen, Cathérine Verlysen en Frank Willaert en Emmanuel Gerard was commissievoorzitter.

De canon moet de Vlamingen een duidelijk afgelijnde identiteit geven. Het werkstuk zal onder meer intensief in het onderwijs gebruikt worden maar het heeft zeker ook impact op het vlak van erfgoed en toerisme.

Een aantal thema’s uit de canon zijn algemeen voor Vlaanderen maar er zijn ook thema’s die weliswaar een zeer brede impact hebben maar toch regionaal kunnen gesitueerd worden. Drie ankerpunten kunnen specifiek aan het Hageland gelinkt worden: Rock Werchter, de begijnhoven en dan specifiek de begijnhof van Diest en Leuven en het drama van Meensel-Kiezegem.

Het drama van Meensel-Kiezegem, waarbij in 1944 bijna 100 inwoners werden gearresteerd na een aanslag op een collaboratiezoon, en waarvan uiteindelijk slechts 8 mensen terugkeerden uit het concentratiekamp van Neuengamme, is een cruciaal stuk van de Vlaamse en Belgische geschiedenis. Deze tragische gebeurtenis is een krachtig voorbeeld van de gruwelen van oorlog en de gevaren van haat en intolerantie.

De tragische gebeurtenissen in Meensel-Kiezegem worden vastgeankerd in Museum44. Dat museum werd opgericht in 2019 door een samenwerking tussen de Gemeente Tielt-Winge en de nakomelingen van de slachtoffers van de deportatie. Het museum wil de herinnering aan deze gebeurtenissen levend houden door middel van onderwijs, tentoonstellingen en openbare evenementen.

De opname in de canon was een aanleiding voor het team van Museum44 om te reageren. Ze zijn daar uiteraard uiterst opgetogen over de opname in de canon.

“Als nakomelingen van het drama van Meensel-Kiezegem is dit een belangrijke bevestiging”, zegt Marc Cauwbergs, directeur van Museum44. “Een erkenning voor het lijden van onze voorouders, maar ook een erkenning voor het jarenlange werk om dit thema onder de aandacht te brengen en in te zetten op herinneringseducatie. Het toont aan dat het drama van Meensel-Kiezegem het lokale niveau overstijgt en deel uitmaakt van het immaterieel erfgoed dat Vlaanderen rijk is. Wij blijven verder inzetten om de herinnering levend te houden.”

Het opnemen van het drama van Meensel-Kiezegem is volgens Marc Cauwbergs een belangrijke stap in het eren van de slachtoffers en het waarborgen dat de lessen van deze gebeurtenissen niet verloren gaan.