Hola Hageland

Wie af en toe een wandeling maakt door de Hagelandse velden kent ze onderhand wel, de kleurrijke en vaak mooi geschakeerde bloemenstroken aan de perceelgrenzen van akkers en weides.

Die graskruidenstroken, zoals ze officieel heten, worden aangelegd binnen een beheerovereenkomst tussen de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) en de landbouwers. Met beheerovereenkomsten kunnen landbouwers extra maatregelen uitvoeren die goed zijn voor de biodiversiteit en het landschap. Zo dragen ze bij aan de bescherming van akker- en weidevogels en de buffering van kwetsbare landschapselementen.
VLM merkt echter dat de stroken, zeker ook in de winter, vaak betreden worden door wandelaars, lopers of fietsers, maar ook door loonwerkers en zelfs motorcrossers en quads.

Dat is nochtans verboden! Landbouwers leggen de graskruidenstroken aan om akker- en weidevogels te beschermen of kwetsbare landschapselementen te bufferen. Als de strook toch betreden wordt, kan de grasmat beschadigd worden, of komt de rust van akker- en weidevogels in het gedrang.

Die stroken voorzien heel wat diersoorten ook in de winter  van voedsel en schuilgelegenheid en zorgen ervoor dat chemische bestrijdingsmiddelen en meststoffen niet terecht komen in beken, houtkanten of kruidenrijke bermen. In ruil voor hun inspanningen, krijgen de landbouwers een vergoeding. Als de beheerovereenkomst echter niet correct wordt nagekomen, bijvoorbeeld omdat mensen de graskruidenstroken betreden, kan die vergoeding lager liggen.

Op veel van die stroken zijn, behalve maaien, geen andere activiteiten toegelaten. Dat betekent dat de strook ook niet als doorgang mag gebruikt worden. Er mag in geen enkel geval op gewandeld, en dus ook niet op gereden worden met een voertuig. Als dat toch gebeurt, schiet het aanleggen van zulke stroken zijn doel voorbij. De Vlaamse Landmaatschappij wil wandelaars, moutainbikers, loonwerkers, motorcrossers en quads dus oproepen om geen graskruidenstroken te betreden, tenzij er een aangeduid pad ligt.