Hola Hageland

Op vrijdag 22 oktober ondertekende het stadsbestuur van Aarschot het SAVE-charter Steden & Gemeenten van Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK). Aarschot is daarmee de 131ste Vlaamse gemeente die het charter ondertekent.

Actie van OVK

OVK is een lotgenotenvereniging die families die hun kind hebben verloren in het verkeer ondersteunt. OVK voert
strijd tegen verkeersonveiligheid, in het bijzonder daar waar het gaat om kinderen en jongeren. SAVE staat dan ook voor: Samen Actief voor VEilig Verkeer.

Grote verkeersdrukte

De stad Aarschot heeft doorheen de jaren veel inspanningen geleverd om het centrum aantrekkelijker te maken. Daardoor zijn een aantal grote winkelketens en recent een nieuw winkelcomplex zich in de stad komen vestigen. Die vernieuwingen hebben een grote verkeersdrukte teweeggebracht. Het industriepark telt vele grote bedrijven en is de laatste jaren in verdere uitbreiding. Aarschot staat ook bekend als scholenstad. De grote scholengemeenschap trekt studenten aan uit de aangrenzende gemeentes.

De politie en de stad Aarschot proberen al die drukte met behulp van hun partners in goede banen te leiden. Met de ondertekening van het SAVE-charter doen de stad en de politiezone Aarschot een duidelijke belofte om zich in te zetten voor meer verkeersveiligheid, zeker voor de kinderen.

Naar aanleiding van de ondertekening van het charter maakte korpschef Bart Van Thienen een opmerkelijk statement:

“Ter plaatse proberen MUG, ambulanciers en brandweer het leven van een jonge geknelde passagier te redden, maar … tevergeefs. De wagen van een jonge bestuurder – nuchter aan de correcte snelheid – week onbewust, onverwachts slechts een metertje uit tegen een geparkeerde vrachtwagen. De weg- en parkeerinrichting was er te weinig vergevingsgezind voor een kleine afwijking, de toegelaten snelheid te hoog om de impact te verkleinen en kostten iemands leven. De jonge bestuurder verliest een beste vriend. De ouders komen ter plaatse in het opgeknipte wrak afscheid nemen van hun kind. De schreeuw van ontreddering, het geklop op zijn borstkas en het snikkend strelen van zijn gezicht kruipen onder de huid van de jonge officier die ter plaatse ziet en voelt wat een ‘ouder van een verongelukt kind’ is. Zonder het te beseffen hebben die ouders daar in hun volle verdriet een steen verlegd in het leven van die officier die van dan af zijn beroepsprioriteit maakt van de strijd voor verkeersveiligheid. Die jonge officier is nu korpschef en ondertekent met een warm en gedreven hart het charter met de ‘Ouders van de verongelukte kinderen’ en de stad.”