Hola Hageland

De wijk van Poelske in Diest ligt er momenteel nog bijzonder vrolijk bij. In de bomen hangen gekleurde linten als teken van verbondenheid in coronatijden. Bij de bewoners van de Anjerstraat, de Bremstraat en de Fabiolalaan kreeg die verbondenheid vorige week een eerder zure smaak. De ongeveer 130 inwoners van elf appartementsblokken kregen te horen dat ze allemaal minstens tijdelijk moeten verhuizen. De woonunits worden momenteel gerenoveerd en die werken lopen niet helemaal zoals oorspronkelijk gepland. De bewoners kregen eerder te horen dat ze tijdens de werken mochten blijven wonen. Dat blijkt echter niet mogelijk te zijn. Sociale huisvestingsmaatschappij Diest Uitbreiding stuurde iedereen vorige week een brief met de melding dat men opteert voor een totaalrenovatie. Die is zo ingrijpend dat bewoning tijdens de werken uitgesloten is. Na de renovatie zullen alle bewoners echter over een modern uitgerust appartement beschikken met alle hedendaagse technologie die de levenskwaliteit van de huurders sterk zal verbeteren.

Sociale cohesie bedreigd

De inwoners van de wijk maken zich vooral veel zorgen over de impact die een verhuis zal hebben, zelfs al is die maar tijdelijk. “De wijk is een solidaire gemeenschap waar iedereen probeert om verantwoordelijkheid op te nemen voor de anderen”, zegt Rudy Van Gossum. “Er wonen hier veel mensen van tachtig jaar en ouder maar we hebben bijvoorbeeld ook een psychiatrische patiënt in de wijk. We hebben met mekaar leren leven en we hebben begrip voor de situatie van wie hier woont. We proberen om mekaar te helpen waar mogelijk. Als we boodschappen doen brengen we ook de spulletjes voor de oudere mensen mee. Ook kleine karweitjes worden hier opgelost in onderlinge afspraak. Dat sterke sociale weefsel wordt helemaal kapot gemaakt door de onverwachte aankondiging van de verplichte verhuizing. Mijn buurvrouw is 84 en ze wil samen met ons verhuizen omdat ze afhankelijk is van de ondersteuning die we haar geven. Dat dreigt allemaal weg te vallen. Niemand weet wanneer en waarheen we moeten verhuizen.”

Verloren investering

“Ik heb mijn appartementje helemaal vernieuwd aan de binnenkant”, zegt Viviane Brugmans die ook in een van de betrokken appartementsblokken woont. Er ligt nu een stevige houten vloer met isolatie eronder. Dat was nodig om het lawaai van de onderliggende garages te dempen. De badkamer is volledig vernieuwd en alles is keurig geschilderd. Diest Uitbreiding geeft daar een zeer karige vergoeding voor maar de werken hebben mij veel meer gekost. Dat was het mij ook wel waard. Net nu alles klaar is krijg ik het bericht dat ze de zaak gaan renoveren. Mijn investering is dus weggesmeten geld.

Tweede verhuizing op twee jaar tijd

Voor sommige bewoners is het al de tweede keer op een paar jaar tijd dat ze in deze situatie terecht komen. In de wijk Slachthuis werden in 2018 al 60 sociale huurappartementen gerenoveerd. Een aantal van de bewoners moest toen verkassen naar de wijk van Poelske waar nu de renovatie start. Zij moeten dus opnieuw hebben en houden inpakken om te verhuizen naar een voorlopig onbekende locatie.

Dakwerker geviseerd

De bewoners van de wijk richten hun banbliksems vooral naar de firma die de dakwerken uitvoert. “Ze zijn al bijna een jaar bezig maar er zit geen enkele coördinatie in hun werk”, zeggen Rudy Van Gossum en Rita Spirinckx. “Ze zouden met twee appartementsblokken beginnen en die volledig afwerken zodat er een rotatiesysteem kan opgezet worden. Daardoor zou niet iedereen weg moeten uit de wijk omdat je naar de afgewerkte gebouwen kan verhuizen. Ondertussen zijn ze echter aan alle appartementsblokken tegelijkertijd bezig maar er wordt niks helemaal afgerond. Er zit ook geen enkele regelmaat in het werk. Soms verdwijnen de arbeiders gewoon omdat ze op een andere werf aan de slag moeten. De aannemer werkt ook met onderaannemers. Minstens één ervan is failliet gegaan en dat vertraagt de zaak extra. We hebben de indruk dat het vooral de amateuristische aanpak van de dakwerker is die leidt tot deze drastische maatregel.”

Overleg en betere informatie

De inwoners van de wijk begrijpen wel dat de renovatiewerken noodzakelijk zijn en ze willen in overleg gaan met Diest Uitbreiding om betere afspraken te kunnen maken. “Wij vinden het niet erg dat er gewerkt wordt in onze appartementen terwijl we daar nog verblijven”, zegt Rudy Van Gossum. “We kunnen ons ook vinden in de regeling om een rotatiesysteem uit te werken zodat je meteen in de wijk zelf kan verhuizen. Maar ondertussen is er overal wel iets gebeurd en is er nergens een resultaat.”

Vooral de standaardbrief die de sociale huisvestingsmaatschappij stuurde maakt veel mensen ongerust en onzeker. In de brief wordt verwezen naar een infomoment in het najaar. Verder wordt er volgens hen niks concreet verduidelijkt. Er wordt wel vermeld dat iedereen zal moeten verhuizen en dat de werken vier jaar gaan duren. “Wie waar naartoe moet en wanneer dat zal gebeuren blijft een groot vraagteken”, zeggen de bewoners.

Voorzitter van Diest Uitbreiding Johan Bellen kan die reactie begrijpen. Tegelijkertijd kan hij de inwoners van de betrokken appartementen ook grotendeels gerust stellen. “We willen de sociale cohesie van de wijk absoluut niet ontwrichten”, zegt Bellen. “We doen er alles aan om een interne rotatie in de wijk zelf mogelijk te maken. We hebben nog voldoende tijd om dat goed voor te bereiden en om te luisteren naar de gevoeligheden. Maar dat een grondige totaalrenovatie dringend nodig is, is zeer duidelijk. De 122 appartementen zijn ondertussen ongeveer 40 jaar oud. De eerste bewoners namen er al in 1979 hun intrek. Momenteel is de, overigens wettelijk verplichte isolatie van de daken aan de gang. Dat gebeurde niet overal op een correcte manier en het gebeurde ook niet altijd volgens de gemaakte afspraken. Onder meer de opkanten werden te vroeg weg gesneden waardoor er op een aantal plaatsen water insijpelde.
Daarom hebben we zeer stringente afspraken gemaakt met de aannemer. De werf wordt met extra aandacht opgevolgd door de architect van Diest Uitbreiding en door de veiligheidscoördinator. Voorzitter Johan Bellen bevestigt dat men er alles zal aan doen om de schade en de hinder voor de bewoners tot een absoluut minimum te beperken. Ook op het moment dat de totaalrenovatie start zal dat een bekommernis blijven.

Rotatie in de wijk en hoogkwalitatieve woonunits

Die renovatie oogt inderdaad impressionant. Alle appartementen worden uitgerust met duurzame technologie en zonnepanelen. Overal komen nieuwe ramen en nieuwe vloeren. De keukens en de badkamers worden vervangen en de installatie voor elektriciteit en gas wordt vernieuwd. Ook de centrale verwarming wordt vervangen door een systeem dat aangestuurd wordt door zonnepanelen. Om schimmelvorming te voorkomen installeert de aannemer een mechanisch verluchtingssysteem. Verder evalueert men of het mogelijk is om liften te installeren en om de terrassen te vergroten. “Het zal duidelijk zijn dat die werken niet kunnen plaats vinden als de bewoners nog aanwezig zijn”, zegt Johan Bellen. “We wachten ook nog af wat de asbestinventaris oplevert maar voor die periode is dat meestal ongunstig. Als er asbest zou aanwezig zijn zal dat de werken extra complex maken.

Johan Bellen bevestigt dat het de bedoeling is om de bewoners intern in de wijk te laten verhuizen en ze dus niet uit hun vertrouwde omgeving te halen. “Daarom starten we in 2022 met de werken aan de eerste twee gebouwen”, zegt Bellen. “Na de renovatie van die twee gebouwen kunnen de huidige bewoners binnen dezelfde wijk van het ene gebouw naar het andere verhuizen. We zullen dat op een zeer praktische en menselijke manier aanpakken. We gaan de bewoners ook zo optimaal mogelijk begeleiden. De kosten van de verhuis zijn voor rekening van Diest Uitbreiding. Na de verbouwing zal iedereen over een appartement beschikken dat picobello in orde is. De ganse operatie vraagt een pak inzet van middelen en mankracht en een financiële inbreng van de ganse gemeenschap. We willen van deze renovatie een positief verhaal maken en dat is ook mogelijk. De ervaring met de zestig vernieuwde BEN-appartementen in Diest is erg gunstig. Dat zal ook in dit dossier het geval zijn. De mensen zullen uiteraard tijdelijk hinder ervaren maar die gaan we tot een absoluut minimum beperken. Uiteindelijk zal hun omgeving veel meer comfort en levenskwaliteit bieden.”