Witloofteler Bart Bruyninckx maakt zijn bedrijf onafhankelijk van leidingwater
Water wordt een knelpuntproduct en dat is voor ondernemers die veel water nodig hebben in hun productieproces een stevige uitdaging. Bart Bruyninckx in Messelbroek is zo’n ondernemer. Hij teelt al meer dan 20 jaar succesvol miniwitloof.
Die zogenaamde chiconettes worden geteeld op water. Het zijn dan ook nog eens zeer gevoelige plantjes die enkel overleven op volledig kiemvrij water dat voorlopig niet kan gerecupereerd worden. Bart Bruyninckx heeft meer dan 200.000 liter water per jaar nodig. Het belangrijkste deel daarvan dient om de chiconettes te laten groeien, een kleiner volume gebruikt hij voor het wassen van de groenten en het onderhoud van de installaties.
De bedrijfsleider heeft in het verleden al geïnvesteerd in de aanleg van waterreservoirs. Daarmee vangt hij zowat de helft van zijn verbruik op maar dat betekent dat hij nog steeds ongeveer 100.000 liter uit de kraan moet laten lopen. Kraanwater is duur en het wordt ook alsmaar schaarser wat de prijs zeker blijft onder druk zetten. Wetenschappers waarschuwen nu al voor een droge zomer. Het grondwaterpeil in Vlaanderen is niet op voldoende niveau, onder meer omdat er geen consistente neerslag in de winter valt.
De witloofteler bouwde vorig jaar een nieuwe loods van ongeveer 2000 vierkante meter. Dat is dus behoorlijk wat dakoppervlakte. Bart Bruyninckx liet de nieuwe loods zodanig construeren dat al dat water wordt opgevangen in een gigantisch reservoir. Stel je geen ingewikkelde constructie voor, het is eerder een aarden wal met een waterbestendige bedekking erin. De investeringskosten blijven daardoor beperkt en Bart Bruyninckx bespaart tegelijkertijd op duur leidingwater.
In 2020 won Bart Bruyninckx de innovatieprijs voor de landbouw van Boerenbond en Landelijke Gilden. Hij startte een project om witloof in potten te zaaien en te laten groeien in een serre of loods. Zo hoopt hij dat er minder uitval zal zijn en dat hij het hele jaar kan telen, wat vroeger onmogelijk was met deze teelt die gevoelig is voor ziekten en die ook zeer weersafhankelijk is.
Met dat systeem heeft Bart ook minder oppervlakte nodig en kan hij teelt, bewaring en oogst op het bedrijf zelf voorzien, wat scheelt in transportkosten. Bart wil in een volgende stadium nog meer automatiseren. Via sensor- of cameratechnologie komt hij te weten welke plantjes klaar zijn voor de oogst, en hierdoor zal de output van gelijkwaardiger kwaliteit zijn.